328.853 persoas abandonaron Galiza na última década.
Para a plutocracia imperante, Galiza e a reserva de man de obra para as empresas europeas ali onde as necesitan. A diferenza dos africanos, os galegos están mais capacitados técnicamente, asimilables socialmente, e dóciles laborales. «Libre circulación de persoas», chamalle, mais non e «Libre»; vanse porque non teñen outra posibilidade de subsistir con dignidade, dado que tras décadas de políticas o servizo dos intereses plutocráticos, Galiza non ten capacidade de dar postos de traballo os seus traballadores. Tras a eliminación dá industria realizada por as oligarquías políticas dá II Restauración, as cotas de todo tipo que encadearon a economía galega nas últimas décadas, (cuota de peixe, do leite, agora o tema do carbón, etc,), o resultado buscado adrede, e ese: emigración en masa. Un éxito para o liberalismo político i económico.
Segundo ou Instituto Galego de Estatística (IGE) ou pasado 31 de xullo, 28.853 persoas marcharon dá Galiza con destino a outras áreas do Estado español. Así, 4.185 desprazáronse a Madrid, 2.452 a Catalunya, 2.140 a Canarias e 1.884 a Andalucía, atei sumar 19.778 na totalidade dous territorios do espazo estatal. E outros 9.075 galegos e galegas puxeron rumbo a outras partes do mundo, a Europa.
Un total de 326.824 persoas abandonaron Galiza na última década. 213.511 persoas que marcharon entre 2009 e 2019 ao Estado español e 113.313 aos países europeos.
Marcha xente moza, nun país de vellos. As políticas antinatalidade , para impedir que os mozos tiveran nenos, do pasado recenté, e que se seguen aplicando no presente con gran contundecia e éxito, deron como resultado facer un país de xubilados e avos. E agora ven a política económica, e os mozos vanse. As consecuencias serán moi graves. Xunto a elo, as mesmas políticas do interés do capital, chaman a inmigracion para Galiza, ocupando o espazo que avandona a xuventude galega. A mocidade galega marcha de Galiza, e traen a mocidade de Africa e America…. Non é nada extraño: é a voluntade do sistema político e económico: traballadores baratos para fora, e traballadores baratos para Galiza.
Esta realidade mostra a crise do sistema económico e político. A farsa e evidente. Fronte a esa realidade, ¿que propostas expoñen as oligarquías dominantes?. Salvo contadas excepcions, as oligarquias políticas o servizo de Bruxelas e dos bancos, nada expoñen, porque esa realidade foi a buscada, era o obxectivo a alcanzar. O seu traballo dá resultados: 328.853 persoas abandonaron Galiza na última década.
Banca pública e empresas publicas nos últimos 30 anos repartíronllas os grandes grupos económicos mundiais, quedando o país nas súas mans, como ABANCA, (capital americano), ALCOA, «Aluminum Co. of America», (,en 1998 fisoxe ama da maior parte dos recursos da empresa do INI dedicada a la fabricación de aluminio: Inespal, centros de producción en San Ciprián, Coruña, Avilés, Amorebieta, Alicante, Sabiñánigo y Noblejas), CELULOSAS, ELECTRICAS, (antes impedindo a construcción de centrales atómicas na Galiza, e agora pechando as do carbón…que en Alemania non van pechar as do carbón ata o 2035 mínimo…, e na Francia é atómica…) ETC, ETC, . O paraíso liberal consúmase lentamente.
