328.853  persoas abandonaron Galiza  na última década.

Para   a plutocracia  imperante, Galiza e a reserva de  man de obra para  as empresas europeas  ali  onde  as necesitan.  A diferenza dos africanos, os  galegos están  mais capacitados técnicamente, asimilables socialmente, e dóciles laborales.  “Libre circulación de  persoas”,  chamalle,  mais  non e  “Libre”;  vanse porque  non  teñen  outra  posibilidade de subsistir con dignidade,  dado que tras décadas de políticas o servizo dos intereses  plutocráticos,  Galiza  non ten  capacidade de dar  postos de  traballo os  seus  traballadores. Tras a eliminación dá industria realizada por  as oligarquías políticas dá II Restauración,  as cotas de todo tipo que encadearon a economía  galega  nas últimas décadas, (cuota de peixe, do leite, agora o tema do carbón, etc,),  o resultado buscado  adrede, e ese: emigración en masa. Un éxito para o liberalismo político i económico.

Segundo  ou Instituto  Galego de  Estatística (IGE) ou pasado 31 de  xullo, 28.853  persoas marcharon dá Galiza con destino a  outras áreas  do Estado español. Así, 4.185  desprazáronse a Madrid, 2.452 a Catalunya, 2.140 a Canarias e 1.884 a Andalucía, atei sumar 19.778  na  totalidade dous territorios  do  espazo estatal. E  outros 9.075  galegos e  galegas  puxeron rumbo a  outras partes  do mundo, a Europa. Un total de 326.824  persoas abandonaron Galiza  na última década. 213.511  persoas que marcharon entre 2009 e 2019  ao Estado español e 113.313  aos países europeos.  

Marcha  xente moza,  nun país de vellos. As políticas  antinatalidade , para impedir que os mozos tiveran nenos,  do pasado recenté,  e que se seguen aplicando no presente con gran  contundecia e éxito,    deron como resultado  facer  un país de xubilados e avos. E  agora ven a política económica,  e os mozos vanse.  As consecuencias serán  moi graves.   Xunto a  elo,  as  mesmas políticas do interés do capital,   chaman a  inmigracion para Galiza, ocupando o  espazo que  avandona a  xuventude  galega.  A mocidade galega marcha de Galiza, e traen a mocidade de Africa e America…. Non  é nada extraño: é a  voluntade  do sistema político e económico: traballadores baratos para fora, e traballadores baratos para Galiza. 

Esta  realidade  mostra a  crise  do sistema económico e político. A farsa e evidente. Fronte a esa  realidade, ¿que  propostas expoñen  as oligarquías dominantes?. Salvo contadas  excepcions,  as  oligarquias políticas o servizo de Bruxelas e dos bancos, nada expoñen, porque esa  realidade  foi a buscada, era o  obxectivo a alcanzar. O  seu  traballo dá resultados: 328.853  persoas abandonaron Galiza  na última década.

Banca pública e empresas publicas nos últimos 30 anos repartíronllas os grandes grupos económicos mundiais, quedando o país nas súas mans, como ABANCA, (capital americano), ALCOA, “Aluminum Co. of America”, (,en 1998 fisoxe ama da  maior parte dos recursos da empresa do INI dedicada a la fabricación de aluminio:  Inespal, centros de producción en San Ciprián, Coruña, Avilés, Amorebieta, Alicante, Sabiñánigo y Noblejas),  CELULOSAS, ELECTRICAS, (antes impedindo a construcción de centrales atómicas na Galiza, e  agora pechando as do carbón…que en Alemania non van pechar as do carbón  ata o 2035 mínimo…, e na Francia é atómica…) ETC, ETC, . O paraíso liberal consúmase lentamente. 

328.853  persoas abandonaron Galiza  na última década.

Para   a plutocracia  imperante, Galiza e a reserva de  man de obra para  as empresas europeas  ali  onde  as necesitan.  A diferenza dos africanos, os  galegos están  mais capacitados técnicamente, asimilables socialmente, e dóciles laborales.  “Libre circulación de  persoas”,  chamalle,  mais  non e  “Libre”;  vanse porque  non  teñen  outra  posibilidade de subsistir con dignidade,  dado que tras décadas de políticas o servizo dos intereses  plutocráticos,  Galiza  non ten  capacidade de dar  postos de  traballo os  seus  traballadores. Tras a eliminación dá industria realizada por  as oligarquías políticas dá II Restauración,  as cotas de todo tipo que encadearon a economía  galega  nas últimas décadas, (cuota de peixe, do leite, agora o tema do carbón, etc,),  o resultado buscado  adrede, e ese: emigración en masa. Un éxito para o liberalismo político i económico.

Segundo  ou Instituto  Galego de  Estatística (IGE) ou pasado 31 de  xullo, 28.853  persoas marcharon dá Galiza con destino a  outras áreas  do Estado español. Así, 4.185  desprazáronse a Madrid, 2.452 a Catalunya, 2.140 a Canarias e 1.884 a Andalucía, atei sumar 19.778  na  totalidade dous territorios  do  espazo estatal. E  outros 9.075  galegos e  galegas  puxeron rumbo a  outras partes  do mundo, a Europa. Un total de 326.824  persoas abandonaron Galiza  na última década. 213.511  persoas que marcharon entre 2009 e 2019  ao Estado español e 113.313  aos países europeos.  

Marcha  xente moza,  nun país de vellos. As políticas  antinatalidade , para impedir que os mozos tiveran nenos,  do pasado recenté,  e que se seguen aplicando no presente con gran  contundecia e éxito,    deron como resultado  facer  un país de xubilados e avos. E  agora ven a política económica,  e os mozos vanse.  As consecuencias serán  moi graves.   Xunto a  elo,  as  mesmas políticas do interés do capital,   chaman a  inmigracion para Galiza, ocupando o  espazo que  avandona a  xuventude  galega.  A mocidade galega marcha de Galiza, e traen a mocidade de Africa e America…. Non  é nada extraño: é a  voluntade  do sistema político e económico: traballadores baratos para fora, e traballadores baratos para Galiza. 

Esta  realidade  mostra a  crise  do sistema económico e político. A farsa e evidente. Fronte a esa  realidade, ¿que  propostas expoñen  as oligarquías dominantes?. Salvo contadas  excepcions,  as  oligarquias políticas o servizo de Bruxelas e dos bancos, nada expoñen, porque esa  realidade  foi a buscada, era o  obxectivo a alcanzar. O  seu  traballo dá resultados: 328.853  persoas abandonaron Galiza  na última década.

Banca pública e empresas publicas nos últimos 30 anos repartíronllas os grandes grupos económicos mundiais, quedando o país nas súas mans, como ABANCA, (capital americano), ALCOA, “Aluminum Co. of America”, (,en 1998 fisoxe ama da  maior parte dos recursos da empresa do INI dedicada a la fabricación de aluminio:  Inespal, centros de producción en San Ciprián, Coruña, Avilés, Amorebieta, Alicante, Sabiñánigo y Noblejas),  CELULOSAS, ELECTRICAS, (antes impedindo a construcción de centrales atómicas na Galiza, e  agora pechando as do carbón…que en Alemania non van pechar as do carbón  ata o 2035 mínimo…, e na Francia é atómica…) ETC, ETC, . O paraíso liberal consúmase lentamente.