Os pobos, nacións e estados que compón Europa, e a U.E. teñen diferentes prioridades políticas, económicas e sociais. O 25 de xullo de 2018 quedou patente na Ofrenda ao Apóstolo Santiago.
La Voz de Galicia, sobre as 13:03 horas do día 25 de xullo comunicábanos a invocación realizada polo Presidente do parlamento galego ao Apóstolo, con estas palabras:
«A corrupción, a inmigración e a violencia de xénero centran a Ofrenda ao Apóstolo. O presidente do Parlamento, Miguel Santalices, mostra a súa preocupación polos incendios e a crise demográfica. O presidente do Parlamento exerceu de oferente no tradicional acto do Día de Santiago que se celebra cada 25 de xullo e que ten lugar na catedral desde hai 450 anos. Na invocación, Miguel Ángel Santalices revisou os principais problemas que axexan á sociedade e admitiu que a clase política cometeu erros <
Fronte á Corrupción: Desculpas; Fronte á inmigración: Todos para Galicia; Sobre o futuro dos mozos, 50% no paro, salarios baixos, precariedade laboral, e sobre a realidade dos maiores, 15 % en paro, salarios mileuristas e precariedade laboral: Rezar.
Desde a soberana e democrática Austria, maioritariamente católica, chégannos todos os días noticias de que as prioridades dos representantes elixidos polos austriacos nas últimas eleccións son as contrarias ás expostas polo Presidente do Parlamento galego. Unha mostra da riqueza política e diversidade cultural da Europa democrática no ano 2018. Castigo fronte á corrupción, freo á inmigración e prioridade para os austriacos novos e parados.
A segunda noticia destacable do 25 de xullo por toda a prensa galega foi a división dos partidos nacionalistas. A prensa informaba dos actos, manifestacións de todos os partidos, nacionalistas ou non, salvo de dous: Cidadáns e Compromiso por Galicia. Descoñecemos as actividades políticas que o Partido Cidadáns tiña programado o día 25 de xullo. Compromiso por Galicia, xa anunciara que baixo o lema 25- xullo. Día nacional de Galicia. «É tempo de Galicia», ían realizar diferentes actos culturais e políticos coa presenza do PDeCAT, dona Montserrat Candini (alcaldesa de Calella), e do PNV, don Andoni Ortuzar Arruabarrena, Presidente do Euskadi Buru Batzar e alderdiburu ou Presidente do partido PNV. Don Jordi Xuclà, Portavoz do Grupo Mixto non Congreso dos Deputados, tiña confirmada a súa asistencia, pero dada a convocatoria urxente para o mesmo día 25 por parte dá Comisión de Segredos Oficiais, con presenza do Director do CNI para tratar a cuestión das gravacións realizadas á señora Corinna Larsen, desculpou a súa asistencia.
Por parte da dirección de Compromiso participarían o Presidente don Xoán Báscuas, dona Milagres Corral ( precandidata a alcaldía de Amoeiro), e don David Barbeira ( precandidato a alcaldía de Santa Comba). Silenciar actos coa presenza de persoas tan destacadas na política actual como o Presidente do PNV e representantes do PDeCAT non nos parece de recibo. A presenza das dereitas nacionalistas, protagonistas da actualidade política, no día do 25 de xullo, tal vez mereza máis difusión.
Tamén debemos destacar os poucos artigos de opinión publicados o día 25 de xullo sobre o Día de Galicia. A excepción é a publicada polo Catedrático don Roberto L. Blanco Valdés en La Voz de Galicia co título de «O día de todos, cada un polo seu lado». Apuntaba o profesor que «É o que ten o patriotismo, cando se converte nunha arma de loita e non nun vínculo de unión: que, en lugar de para xuntar, serve para todo o contrario. Ninguén discute en Francia o profundo simbolismo nacional do 14 de xullo, como plena é a coincidencia en América do Norte: o 4 de xullo é para todos e de todos.
Así acontece tamén en Gran Bretaña cos días de San Jorge ou San Patricio, en Italia co 2 de xuño, festa da República ou, máis recentemente, en Alemaña, co 3 de outubro, día da reunificación». Critica «o capillismo sectario» e afirma que «o que nos iguala é a nosa condición de cidadáns con liberdades e dereitos, a mesma que impide que unha parte dos habitantes de Galicia preténdanse mellores ou máis galegos que o resto polo mero feito de afirmar un patriotismo que se afirma excluíndo aos demais». A opinión expresada polo profesor don Roberto Branco é amplamente compartida por moitos galegos.
Ao lector que lle interese, o día Austria, a súa Festa Nacional, é o 26 de outubro, que chaman Österreich Nationalfeiertag. Celébrase cada ano desde 1965, día en que entrou en vigor a neutralidade austriaca adoptada en 1955 e as últimas potencias ocupantes abandonaron o seu país. É un dos 10 países máis ricos do mundo en termos de PIB per cápita, no 2017 42.000 euros, e ocupa o décimo primeiro posto dos países con maior PIB da Unión Europea. O PIB Per cápita de Galicia en 2017 foi de 22.497€.
O 25 de xullo de 2018 tamén estivo marcada pola Carta pública que dona Ana Pontón, Portavoz do BNG divulgou os galegos por diferentes medios de prensa. Co título «Por unha Galiza con futuro», afirmaba que: «temos dereito a gobernarnos a nós mesmas e non precisamos que nos marquen ou camiño desde fóra. Somos un pobo capacitado, adulto, responsábel, e ninguén mellor ca nós vai defender vos nosos intereses». Dona Ana Pontón está a efectuar unha recuperación do BNG, que hai soamente 3 anos, ninguén cría posible.
O Presidente dá Xunta de Galicia tamén publicou o 25 de xullo unha carta co título de «Ou día dá Galicia real e soñada». O Presidente de Galicia afirma que: «celebrar ou noso autogoberno é porque a nosa Autonomía está consolidada, grazas, en boa medida, ao traballo de pioneiros como ou recentemente finado Xerardo Fernández Albor. Se louvamos a unidade é porque a unidade esencial do país non é unha ilusión, senón algo patente cada día. Se subliñamos a liberdade é porque Galicia forma parte do coro dás comunidades máis libres do mundo. Se desfrutamos do benestar dá nosa sociedade, debese a que construímos entre todos unha Comunidade con servizos públicos eficientes e un espírito solidario con poucos parangóns».
O Presidente da Xunta goza ao día da data de gran popularidade entre a opinión pública galega e española. É un feito indiscutible e sobresaliente. Máis se descoñece quen será o seu sucesor á fronte o PP de Galicia, se finalmente renuncia a presentarse ás próximas eleccións autonómicas, ou se antes, por veleidades da democracia e do PP de España, alcanzase a Presidencia do partido da dereita española. O espírito e talante da carta publicada o 25 de xullo «Ou día dá Galicia real e soñada», mostra unha visión política máis ampla que a do recentemente elixido Presidente do PP de España. E tal vez tamén podía viaxar un 26 de outubro a Austria.
