A organización xuvenil UMG, mocidades da UPG, organización hexemónica do nacionalismo galego, celebrou o sábado 7 de xullo de 2018 o seu XVII congreso nacional na cidade de Pontevedra. O título do Congreso era «Organizando a revolución, liberando a Patria Galega». Procederon á elección do seu Secretario Nacional, e fixaron como as próximas liñas de actuación fortalecer Galiza Nova, o BNG, e en especial concentrar a súa actuación no ámbito estudantil galego a través da súa organización Erguer.
O Congreso da organización xuvenil hexemónica do nacionalismo galego foi tacañamente divulgado pola prensa galega. Ao día seguinte á súa celebración, os diarios galegos dedicaron páxinas enteiras a falar dos golfiños, das avispas velutinas e doutros insectos. Das festas subvencionas polo erario público en xeral, e polos concellos en particular. Igualmente comunicaron interesantes actividades realizadas con galos asados e garavanzos a 30 graos centígrados; e non faltaron reportaxes sobre as bondades do sol no mes de xullo. Non parece moi normal que a prensa non destaque un feito político que ten importancia para o devir do nacionalismo galego, e por iso, para a política en xeral.
A UMG, do mesmo xeito que a UPG, considera que Galicia é unha nación colonizada sendo o responsable, e por iso o inimigo, a burguesía monopolística española. Os seus principios ideolóxicos e políticos son as doutrinas de Marx, Engels e Lenín. Por iso defínense como comunistas e patriotas, e propugnan como meta a alcanzar a nacionalización da banca, dos medios de produción nunha Republica Galega Socialista. Os seus principios organizativos son os propios do leninismo e por iso, o centralismo democrático. A finalidade última da UMG é ser escola de cadros para a continuidade do Partido, a UPG.
Considerables creadores de opinión insisten nun discurso repetitivo, e monótono: o comunismo morreu. Desde que naceu o marxismo, fai mais de 150 anos, ao Comunismo xa o deron por morto; pero parece lóxico pensar que mentres exista Capitalismo vai existir Comunismo. Por iso, falar da desaparición do Marxismo, máis que unha realidade é un desexo, dado que a existencia do movemento comunista en Europa e en Galicia, é un feito. En Alemaña Die Linke están en progresión e aumentando os seus apoios electorais a pesar da discriminación da prensa e medios de comunicación alemáns. Discriminación lóxica, dado que illan a un inimigo real e poderoso, unha alternativa ao sistema existente. E atacar ao inimigo é o lúcido en Política.
Con todo, aqueles que negan validez ao ideario Comunista, non dan unha resposta ou solución aos problemas existentes na realidade económica actual e Capitalista. Así, Faro de Vigo, o día 20 de xuño 2018 publicaba «O Foro Económico advirte da «gravidade» de perder 10.000 mozos activos nun só ano. Reclama medidas específicas para «reverter» a situación -Avisa de que a fase expansiva non se traslada a «calidade» no emprego». E continuaba o artigo: «Baixar os salarios para reducir os custos pode ser unha tentación para unha empresa.
Con todo, se a estratexia xeneralízase, «todos acabamos tendo un problema de demanda e de inestabilidade política e social». Así o advirte o director do Foro Económico de Galicia, Santiago Lago, para urxir a alcanzar «grandes acordos sociais» para mellorar a calidade do emprego. «Se tes emprego de calidade, tes xente que queda, xente que ten fillos», alega, e engade que o mercado de traballo «é fundamental», por exemplo, para frear a emigración de mozas». Así, desde o ano 2014, «comezo da recuperación económica», a poboación activa galega con idades comprendidas entre 25e 34 anos descendeu en case 66.000 persoas, o que supón unha caída do 22%» E iso a pesar de que a economía galega crece por décimo trimestre consecutivo a ritmo igual ou superior ao 3 por cento, o que o convertería no terceiro mellor dato de crecemento prolongado de toda a serie histórica- non se está trasladando ao mercado de traballo na mesma medida».
Atendendo á anterior reportaxe, a mocidade galega preparada non ten traballo, a mocidade galega preparada emigra, e o traballo que existe é pobre, precario e parcial, a tempo parcial. ¿Cal é a solución a esta realidade?. Os xestores do sistema desde logo non a poñen en funcionamento. É por iso lóxico que algúns mozos opten por doutrinas políticas alternativas. O normal de toda a vida.
É curioso que ante esta realidade social e económica da mocidade galega, alguén expoña que as doutrinas comunistas, ou outras, non teñen futuro ou que están moribundas. Se o que o anuncia crello, está nun erro moi grave. Se o capitalismo, e o liberalismo segue avanzando e depredando á sociedade europea, acrecentando as contradicións do sistema, o natural é que se cren alternativas políticas para eliminar esas contradicións existentes. Se non triunfan as doutrinas alternativas existentes, creásense outras doutrinas. Así é a política desde o inicio, e será ata o fin do home.
E iso é o que acontece na principal potencia europea, Alemaña. É curioso que nos informen do que ocorre nunha cova de Tailandia, país capitalista por excelencia. E se os tailandeses así o elixen, pois non hai nada que alegar. Pero que a maioría da opinión pública galega descoñeza que Die Linke (os comunistas de Alemaña), goberna en coalición en Turingia, Brandeburgo e Berlín, só é consecuencia de que se oculta esa realidade aos cidadáns galegos. E non se pode discutir que é un fenómeno político a destacar que os comunistas gobernen neses estados alemáns. E se os alemáns así o elixen, pois non hai nada que alegar.
É obvio que as ideas comunistas teñen mala prensa liberal e capitalista. Todas as doutrinas anticapitalistas, Fascismo, Tradicionalismo, Anarquismo, etc, son descualificadas polo sistema capitalista. É o normal e lóxico. A maioría da poboación é iletrada en canto á doutrina de Marx ou Engels. E toda persoa cun televisor visionó centos de reportaxes, informativos e cinema, deostando dita doutrina. Os viquingos ten cornos, o comunismo ten cornos e o guapo é o capitalismo. Moi simple e moi eficaz. O mesmo ocórrelle ao fascismo, Tradicionalismo, ou Anarquismo, etc.
A Política sempre existirá na sociedade humana, ou existirá o Político, no sentido de Julien Freund. O mundo do Político é un continuo devir, un perpetuo circular de réximes e doutrinas que loitan, vencen e posteriormente son derrotados, unha loita de elites se atendemos a Gaetano Mosca ou a Vilfredo Federico Pareto. Unha loita de clases se atendemos a Marx.
Afirmaba Julien Freund que non hai política sen inimigo E «quen escribe se proscribe». Tal vez sexa ese o motivo de non informar do congreso da UMG.
