Comunistas de Galiza-PCPE preséntase en tres provincias galegas. Adiante conversou coa candidata pontevedresa, Marina Quintillán.
Marina Quintillán Núñez encabeza a candidatura de Comunistas de Galiza-PCPE pola provincia de Pontevedra. Desde Adiante Galicia, lanza unha mensaxe para que os obreiros se unan, e asegura que a única candidatura de unidade que representaría os seus intereses sería “unha fronte popular e obreira”. Esta foi a entrevista con Marina.
P-Marina, finalmente Comunistas de Galiza xuntou as sinaturas e estará nunha nova cita electoral?
R-Efectivamente compañeiro, grazas ao esforzo da nosa militancia de Comunistas da Galiza-PCPE e os Colectivos da Mocidade Comunista, acadamos na Galiza os avais necesarios para presentar as nosas candidaturas en Pontevedra, A Coruña e Lugo.
No conxunto do Estado, decenas de miles de avais recolleitos pola militancia do Partido e a Mocidade, coa axuda de simpatizantes, amigas e amigos, permiten ao PCPE presentar candidatura en 41 provincias, asegurando así a presenza de candidaturas do PCPE no 78,85% das circunscricións e permitindo a máis do 90% do electorado votar comunista nas próximas eleccións xerais do 20 de Decembro.
P- Como ves a situación política en Galicia?
R-A situación na Galiza véxoa moi lonxe da falsa «recuperación» que nos están a vender. Recuperación dos beneficios das grandes empresas, pode ser. Para o pobo traballador a situación é de brutal retroceso das súas condicións de vida e de perda galopante de liberdades e dereitos tanto individuais coma colectivos.
Temos unha cuarta parte menos do poder adquisitivo que tiñamos antes da crise. O paro non cede e o emprego que se crea é lixo. As políticas do capital afondan na sobreexplotación da clase obreira (o ataque de calado contra as baixas médicas que entrará en vigor o vindeiro 1 de decembro da boa mostra diso) e na ruína do resto de capas populares tanto do campo como da cidade.
O desmantelamento industrial que está depauperando e desertizando comarcas enteiras, a desfeita do tecido produtivo en xeral, a ruína de pequenas e medianas explotacións agrícolas, gandeiras e pesqueiras, súmanse ao endurecemento das condicións de explotación, a privatización dos servizos básicos e o encarecemento dos produtos de primeira necesidade nunha escalada de enriquecemento dos monopolios á conta da ruína e a miseria do pobo galego traballador.
A persecución das organizacións e loitas obreiras e os xuízos políticos contra traballadores e traballadoras polo exercicio do dereito de folga son parte inseparábel deste endurecemento da ditadura do capital.
P-Cales son as vosas principais propostas para estas eleccións?
R-Desde Comunistas da Galiza-PCPE plantexamos catro eixos esenciais da nosa proposta política. Trátase dunhas liñas reitoras que marcan o noso traballo antes, durante e despois das eleccións.
O avance da clase obreira cara á conquista dos seus dereitos. Se todo o producimos, todo o decidimos.
– A nacionalización dos sectores estratéxicos. Expropiar aos expropiadores é unha prioridade para establecer un poder democrático e a xustiza social na nosa sociedade. -A saída do euro, a UE e a OTAN. A Unión Europea é a estrutura política do imperialismo para impor a ditadura do capital hoxe. O seu brazo económico é o euro, e o seu brazo militar é a OTAN como instrumento de violencia superior. A clase obreira ha destruír estas estruturas de poder do inimigo de clase para avanzar cara á súa emancipación.
– Agrupar as forzas, unir ás traballadoras e aos traballadores, organizar o contraataque e liberarnos da ditadura do capital. O sistema capitalista está en quebra e xa é incapaz de dar nada positivo á Humanidade, aos pobos e á clase obreira. É o momento de dar paso á nova sociedade, ao poder obreiro, ao socialismo e ao comunismo.
Estes catro eixos principais desenvólvense nunha serie de medidas máis concretas, inmediatas ou a medio prazo, que teñen como obxectivo principal aliviar a situación de emerxencia que vive a maioría social do noso país, confrontando co brutal ataque contra os dereitos laborais, sociais e democráticos que estamos a vivir. Derrogar todas as contrarreformas laborais dos últimos anos, parar o desmantelamento industrial e do tecido produtivo en xeral, defender, ampliar e universalizar os servizos públicos, garantir a vivenda e o transporte como unha necesidade básica que é, transformación radical da política orzamentaria e fiscal, son elementos que desenvolve polo miúdo o noso Programa xunto con moitas outras propostas dirixidas ao acceso masivo á cultura e ao deporte ou á protección do medio ambiente das accións depredadoras e parasitarias do capital privado.
P-Nalgún momento valoráchedes formar parte do proxecto para a chamada candidatura de unidade popular?
R-A cuestión da unidade debe analizarse á luz da seguinte pregunta: baixo que programa? Máis concretamente: baixo o Programa de que clase? Non procuramos a alianza coas forzas da socialdemocracia (nin da vella nin da «nova») para xestionar o capitalismo «mellor» ou con máis «eficacia».
Non chamamos á clase obreira a ir, baixo bandeiras alleas, á batalla por unha imposíbel marcha atrás da Historia, pola volta ao chamado estado do «benestar» (para algúns) que foi posíbel nun contexto económico e correlación de forzas internacional que hoxe non existen. Por outra banda foi o estado do malestar, a miseria extrema e a espoliación para a inmensa maioría da humanidade, aínda que certas migallas dese saqueo reverteran nunha mellora relativa da capacidade de consumo dos traballadores do centro imperialista.
A alianza que impulsamos as e os comunistas é a das capas populares e sectores non explotadores da sociedade, baixo a dirección da clase obreira, nunha Fronte Obreira e Popular que dote dun Programa ao conxunto dos explotados e explotadas para camiñar cara ao único horizonte posíbel como alternativa á pobreza, a explotación, a destrución de dereitos e condicións de vida, o terrorismo da patronal e o seu estado contra o pobo traballador, a fame e a guerra imperialista: o Socialismo.
P- Supoño que a vosa campaña non estará exenta de dificultades…
R-Abofé! Desde a obriga de ser avalados por un 0,10% do censo de electores con que a lei electoral pretendeu (sen éxito) impedirnos concorrer ás eleccións, ata o muro de silencio ao que nos teñen afeitos os media («a voz do seu amo») durante toda campaña electoral, e fóra delas.
E sen esquecer que somos un Partido de obreiras e obreiros sen máis cartos nin máis brazos que os da nosa militancia; é todo un desafío competir en tales condicións cos partidos da burguesía que aproveitan os cartos de todas para pagar exércitos de asalariados e de publicidade e que son ademais os donos dos grandes medios de desinformación de masas.
E tamén son quen de carrexarte para que os votes e de despedirte se non os votas, pois son os donos de toda a riqueza que nos rouban e que producimos nós.
P-Por último deixóte este espazo para a mensaxe que queiras transmitir os nosos lectores. Prezados lectores e lectoras: votade útil. O único voto útil para a clase obreira é o voto comunista. O voto comunista é a clase obreira votándose a si mesma, ao programa que expresa os seus intereses obxectivos e defende os seus dereitos no inmediato como parte da loita pola construción do seu propio Poder.
R-Nós non nos diriximos aos «cidadáns», porque «cidadáns» son tamén os patróns que nos explotan ou os grandes empresarios que deciden miles de despedimentos. Dirixímonos aos traballadores e traballadoras. E para estes/as, coidamos que o voto comunista é o voto útil o 20 de decembro e sempre. Propoñémosvos tamén que fortalezades as filas do partido da clase obreira para loitar contra este sistema capitalista criminal e bárbaro, que está a morrer matando e necesita da nosa miseria, e máis da guerra e o saqueo para poder sobrevivir.
