RADIO XALLAS
Radio Xallas, radio amiga,
De ti ben sempre hei falar.
Nunca esquecerei o día
Que me fixeches chorar.
Santa Comba é dichosa,
Podo dicir alto e forte:
Temos a mellor das radios
De toda a Costa da Morte.
Xosé Manuel Lema Mouzo
Sempre nos vai a informar
Das noticias que pasaron
E das que están a pasar.
Este periodista xalleiro,
Unha persoa apreciada,
Director de radio Xallas
No programa da Encrucillada.
Na frecuencia 107.5
Podémolo escoitar,
Noticias da nosa terra
E da xente do noso lar.
Esta radio de Galicia,
Sorte que os xalleiros temos,
Que a diario nos informa
Do que pasa e non vemos.
Historias de emigrantes,
Historias de mariñeiros,
Que podemos escoitar
Nesta radio dos xalleiros.
Da mina de Varilongo,
Do famoso ouro negro,
Sintoniza Radio Xallas
Que cho conta en galego.
Radio Xallas infórmanos
Da vida dos labradores,
Dos nosos montes e ríos,
Dos troiteiros e cazadores.
San Pedro de Santa Comba
Protexe a Radio Xallas
De inxurias mal contadas
Por malas linguas canallas.
Neste cruce de camiños
Preto da Costa da Morte
Un xalleiro de Ponte do Porto
Cambiou a miña sorte.
Un día quince de xullo
Por radio Xallas pasei,
O agasallo que me fixeron
Nunca o esquecerei.
O que ese día pasou
Con letras eu describo,
Fun coas mans baleiras
E vin para a casa cun libro.
O libro da miña historia,
O que me van a publicar,
Poemas de emigrantes
Obrigados a emigrar.
Poemas de labradores
E tamén de mariñeiros.
Historias en poesía
Desta terra de arrieiros.
De emoción eu chorei,
Coma un rapaz pequeno,
Fíxose realidade
O soño que tivo un neno.
Para Xosé Manuel Lema,
Este poema miudiño,
Cando bautice o meu libro
Ti tes que ser o padriño.
O que fixeches por min
Na vida o esquecerei.
Xúroche fronte a Deus
Que á tumba o levarei.
Radio Xallas, miña amiga,
A voz do pobo xalleiro,
Hoxe cumpriches o soño
De Manolo do Troiteiro.
