16.4 C
Santa Comba
miércoles, junio 7, 2023

Impresións de Iago Toba, alcalde de Muxía, sobre o Retablo do santuario da Virxe da Barca

O tema da restauración do retablo da Virxe da Barca segue de actualidade, e como sempre pasa nestes temas tan delicados, provoca controversia e divisións. 

É sorprendente como, despois de oito anos sen naide acordarse del, e cando alguén se interesa en arrancar de forma seria un proxecto viable, salen en tromba, un grupo de defensores da opinión de certos expertos, aos que lle teño máximo respeto, e dos cales considero que teñen a mesma lexitimidade para opinar que o resto de veciños e veciñas.

Sorpréndendenme, como defensores da democracia, defensores do diálogo, defensores de escoitar ao pobo, non fagan o mesmo con este tema. Da a sensación de que a veciñanza de Muxía, non é maior de idade, e que teñen que estar tutelados por expertos cando do que se trata é de falar do retablo. 

E eu pregúntome, ¿por qué?

¿Acaso os veciños e veciñas de Muxía non teñen dereito a opinar sobre o tema?

¿É mais ou menos válida a opinión dun experto, sexa quen sexa, que a opinión da veciña que vai día a día a coidar do Santuario?

¿Tense medo a preguntar a veciñanza qué opina sobre o tema e chegar a dicir que estas cuestións non son para resolver «democraticamente»?

¿E aceptable que se chame pouco menos que inculto artistico a aquel que non acepta as teorias de expertos?

¿É garantía de éxito a toma de decisións dun grupo de expertos, sen tomar en conta a opinión do pobo?

¿Porqué a polemica agora e non durante todos estos anos de abandono total?

¿É incompatible traballar na vía da construción dunha replica, totalmente viable economicamente (sempre sen utilizar cartos do concello) e tecnicamente con que o grupo de expertos traballen na busqueda de financiación para esa gran obra orixinal que nunca da chegado?

¿Inflúe moito, no resultado final, ou na elección final, o sentimento que se poida ter ao Santuario, á contorna ou a mesma Virxe, ao que alguns non o queren nin nombrar?

¿Que parte ofende a quén? ¿A opinión dos expertos en medios de comunicación falando de quenes están máis autorizados a opinar segundo os estudos que se teña, ou un pobo que só reclama algo que pertence ao seu patrimonio cultural, sentimental e afectivo?

E agora, despois de plantexar esta serie de cuestións, contemplemls a realidade tal e como é, sin simbolismos nin cores:

As expertas encargadas de facer a restauración despois do incendio, que se olvidaron en todo momento da opinión da veciñanza, ¿fixeron un bo traballo?

A comisión de expertos, encargada de volver a facer abalar a nosa «Pedra de Abalar» gastando miles de euros, ¿foron quenes de facelo? ¿Si lles fixeran algo de caso aos veteranos do pobo, que coñecen a pedra porque naceron nela, podería ter outro resultado?

Os defensores agora das obras orixinais, rompedoras, de valor artistico, son os mesmos que loitaron para «destruir con dinamita» o monumento «A Ferida» baixo o argumento de que non era o entorno axeitado? ¿Non queremos algo asi para o exterior e querémolo para o interior?

¿Son analfabetos artisticos e culturais os expertos que decidiron reconstruir os elementos que desapareceron no incendio de Notre Dame?

Vendo a obra feita por un gran artista, que soaba como posible autor dunha hipotética obra orixinal para o retablo, Barceló, tal e como é un altar na Catedral de Mallorca, con un custe de 3,5 MILLONS de €, ¿da seguridade de que sexa o arte máis apropiado, ou de que sexa viable economicamente?

A realidade máis certeira é unha:

O ESTADO NO QUE ESTÁ O SANTUARIO É UNHA VERGOÑA, E POR MOITAS VOCES QUE SAIAN AGORA, ATA O DÍA DE HOXE, NINGUN DOS QUE AGORA FALAN, OPINAN, CRITICAN, NON FIXERON ABSOLUTAMENTE NADA PALPABLE PARA SACAR AO SANTUARIO DESTA SITUACIÓN, E SEGUIMOS COMO ESTABAMOS.

Eu, ainda con críticas, ainda recibindo calificativos como inculto, populista, analfabeto artístico, pouco preparado artisticamente, déspota, dictador, oportunista, etc… seguirei nas miñas:

– Non quedar cos brazos cruzados por medo á polémica. 

– Traballar nunha vía na que creo.

– E sobre todo, e ante todo, escoitar o sentir do pobo, que para alguns e algunhas é tan importante nalgunhas ocasións pero tan pouco respetable para outras.

NON O CONSEGUIREMOS, PERO QUE NON SEXA POR NON INTENTALO!

A traballar, buscar financiación, buscar talleres, e presentar feitos (como a replica da Virxe da Barca), pois para opinar, criticar e quedar cos brazos cruzados dende a barreira sobra xente!

Iago Toba- Alcalde de Muxía

Pódeche interesar

DEJA UNA RESPUESTA

Por favor ingrese su comentario!
Por favor ingrese su nombre aquí
Captcha verification failed!
La puntuación de usuario de captcha falló. ¡por favor contáctenos!
spot_img

Síguenos

7,820FansMe gusta
1,661SeguidoresSeguir
1,842SeguidoresSeguir
1,130SuscriptoresSuscribirte

Últimos artigos